Wat een rollercoaster: Oei, de inschrijvingen lopen niet erg vlot, oei, we worden overspoeld door inschrijvingen en moeten die vervroegd stopzetten, waarop de paniekmails kwamen: “Kan ik nog inschrijven? Kunnen wij nog bestellen?”, met als uiteindelijk resultaat 52 ploegen en 180 eters!

Opnieuw paniek door de weersvoorspellingen: “Zaterdag wordt een uitgeregende dag” (voorspelling op maandag), “zaterdag de hele dag buien” (voorspelling op dinsdag, “zaterdag buien en opklaringen” (voorspelling op woensdag), “zaterdag vooral buien in het oosten” (voorspelling op donderdag). Hoe gaan wij in hemelsnaam 180 eters droog kunnen laten eten?

Op vrijdag toch al maar begonnen met wie de namiddag vrijaf (genomen) had, zodat de grote tenten en de kleine tentjes overeind stonden voor het begon te regenen (op vrijdagavond). En regenen deed het, met emmers. Gevolg: Hof De Bist kletsnat. Maaaaar: op zaterdag: geen regen, geen buien, we lagen blijkbaar ver genoeg naar het westen, oef (zie de voorspelling op donderdag).

Zaterdagochtend: he he, het regent niet, ai, de velden worden al vlug modderpoelen. (Ik heb medelijden met wie de was van vandaag heeft moeten doen.) Maar kijk, in de loop van de namiddag kwam de zon er toch voorzichtig door, iedereen kon wat opdrogen en eten kon buiten. En zo werd het toch weer een topeditie! Dankzij jou, omdat je bent komen spelen, eten en drinken. Maar ook dankzij al die Volmarianen op wie we kunnen rekenen om alles te organiseren, materiaal te halen, bestellingen te doen, alles financieel op te volgen, te tappen, hamburgers te bakken, broodjes te beleggen, af te wassen, op te ruimen, alles weer weg te brengen, enz.

Volmar, u was weer geweldig! Tot volgend jaar, afspraak op 17 mei 2025!